Vreemden Vertrouwen

Heb je wel eens te veel hooi op je vork genomen?

Het was lente 2024, en we waren druk bezig met het opknappen van een oud huisje op het eiland. We hadden lokale timmerlieden ingehuurd om de vervallen keukenkasten te vervangen. Maar het huis schilderen, binnen en buiten? Dat konden we vast wel aan onze lijstje met activiteiten toevoegen.

Vol enthousiasme begonnen we met de binnenmuren van de woonkamer en keuken. We morsten royaal op de vloer—we hadden vreselijk veel haast. Dit wordt een onmogelijke klus, dacht ik. Eerst schilderen, dan vlekken en morsen verwijderen, dan bijwerken... Er moest een andere oplossing zijn.

Onze Oplossing: WorkAway

WorkAway is een vrijwilligersprogramma waar hosts om hulp vragen en reizigers die aanbieden. Het draait om culturele uitwisseling, talen leren, ervaringen delen. We maakten snel een hostprofiel aan, op zoek naar twee reizigers om 2-4 weken te helpen met het schilderen van het huisje. Drie uur per dag, in ruil voor een plek om te verblijven (het project zelf).

We organiseerden videogesprekken met geselecteerde kandidaten. Als duidelijk was dat ze rust, stilte en natuur zochten—geen uitgaansleven en feesten—werden de plannen concreet.

Er kwamen reizigers uit Spanje, Colombia, Mexico, Italië, Duitsland, Hongarije, Nederland, Zuid-Afrika, Oekraïne, en meest recentelijk, Japan. Ze verbleven ofwel in het huisje of in onze gastenkamer thuis.

Verder dan de Klussen

Naast het afgesproken werk maakten we wandelingen, verkenden we het eiland, kookten we samen, gingen we naar picknicks en feestjes. We werden vrienden voor het leven—totale vreemden uit landen waar we nooit hadden gewoond of bezocht.

In augustus 2024 voegden twee jonge vrouwen uit de regio Napels zich bij ons groeiende team van reizigers. Tijdens een van onze eerste wandelingen samen vermeldde ik hoe mensen om ons heen duidelijk bezorgd waren over ons hoge vertrouwensniveau. "Hoe weet je dat het goede mensen zijn? Je nodigt ze uit op het eiland, in je huis. Dit kan niet goed gaan."

Raad eens? De Napolitanen vertelden me precies hetzelfde—maar vanuit het tegenovergestelde perspectief! Een van hen deelde dat haar vader fel gekant was tegen haar avontuurlijke plan om bij totale vreemden op een ver eiland te verblijven.

We keken elkaar aan en schudden ons hoofd bij de symmetrie van het geheel.

Geleidelijk Vertrouwen Opbouwen

Natuurlijk probeer ik problemen te voorkomen, en natuurlijk is er geen 100% garantie dat het goed gaat. We waren in het begin voorzichtig, niet te uitbundig met onze uitnodiging. Maar het tweede stel bewees dat het prachtig kon werken. We spraken af dat ze een maand zouden blijven, met de mogelijkheid om te verlengen als iedereen blij was. Ze bleven uiteindelijk drie maanden, transformeerden het kleine terrein en de tuin en leerden me de nieuwste Spaanse uitdrukkingen: "¡Qué guay!" Ze werden zelfs vrienden met de lokale buren, die verse vis en eieren deelden.

Que Guay!

De Hobbels Onderweg

Ging alles altijd vlekkeloos? Nee.

Er was de jonge man die vergat te vermelden dat hij op de vlucht was voor het donkere en sombere Noord-Europa, in de hoop zijn mentale gezondheid te verbeteren met zon in januari. De Azoren waren misschien niet de beste keuze daarvoor. "Ik weet het niet... Ik krijg mezelf niet uit bed," vertelde hij me openhartig met een slaperig, treurig gezicht. Het was zwaar voor iedereen.

Of het leuke maar superchaotische stel dat onze gastenkamer vettig, plakkerig en stinkend achterlieten. Ik doe geen inspecties, weet je...

De Laatste Vrijwilligers (Voorlopig)

Begin deze maand nam een jong Japans stel afscheid na zes weken bij ons te hebben doorgebracht—de laatste reizigers op het eiland voor ons, voorlopig. Net als de vorige vrijwilligers namen ze verantwoordelijkheid voor hun taken, onderhielden ze hun leefruimte, en wilden ze oprecht relaties opbouwen met ons en de gemeenschap.

De ervaring was er een van vele voor hen. Ze hadden de afgelopen jaren over de hele wereld gewerkt en vrijwilligerswerk gedaan, en ontdekten uiteindelijk dat hun thuisland eigenlijk een geweldige plek was om naar terug te keren—ondanks tegenovergestelde gevoelens aan het begin van hun reis.

De Moraal van het Verhaal

De meeste mensen zijn geweldige, positieve, loyale gasten. Een programma gebouwd op vertrouwen in plaats van conventionele contracten en compensatie—gebaseerd op uitwisseling—werkte fantastisch. De onbetaalbare bonus? Leren van wereldreizigers over hun culturen en talen terwijl we die van ons delen.

Het klinkt misschien niet erg 2025-achtig, maar het gebeurt!

De Plot Twist

Hier is de ironie: we waren bereid totale vreemden van over de hele wereld te vertrouwen—mensen die we alleen via een videogesprek hadden ontmoet—om in ons huis te verblijven en aan ons eigendom te werken. We deden ons huiswerk, zeker, maar uiteindelijk vertrouwden we op ons gevoel en gaven we mensen het voordeel van de twijfel. En het werkte. Prachtig, rommelig, imperfect, oprecht.

Maar hoe vaak geven we datzelfde vertrouwen aan onszelf?

Ik wacht even terwijl je daarover nadenkt.

We twijfelen aan onze beslissingen, stellen onze capaciteiten ter discussie, en praten onszelf uit dromen voordat we zelfs maar de eerste stap hebben gegoogeld. We vertrouwen graag het potentieel van een vreemdeling, maar blijven diep sceptisch over dat van onszelf. Dezelfde instincten die ons hielpen deze interculturele uitwisselingen te navigeren—situaties inschatten, ter plekke aanpassen, leren van de af en toe vette gastenkamerramp—die vaardigheden hebben we al.

Onszelf Vertrouwen: De Laatste Grens

Dus als we iets betekenisvols kunnen creëren door mensen te vertrouwen die we nooit hebben ontmoet, wat zouden we dan kunnen creëren door onszelf een beetje meer te vertrouwen? Dit is eigenlijk een van de meest voorkomende onderwerpen in mijn coachingssessies. Die stem die zegt "als ik maar zelfverzekerder kon zijn en de dingen kon doen waar ik van droom"—die staat bij de meesten van ons praktisch op repeat.

Misschien gaat de les van ons WorkAway-avontuur helemaal niet over vreemden. Misschien gaat het over het herkennen dat we meer in staat zijn tot goed oordeel, veerkracht en connectie dan we onszelf toeschrijven. (Zelfs wanneer we overal verfspetters achterlaten.)

Worstel je met zelfvertrouwen? Laten we praten. Als dit verhaal je raakt—als je merkt dat je iedereen vertrouwt behalve de persoon in de spiegel—help ik je graag ontdekken wat je tegenhoudt. Soms hebben we allemaal iemand nodig die ons eraan herinnert dat we meer kunnen dan we denken. Neem contact op om een gratis kennismakingsgesprek in te plannen.